ความสุขของพระโสดาบัน

ความทุกข์ที่หมดไปของอริยสาวกผู้สมบูรณ์ด้วยสัมมาทิฏฐิ บรรลุอริยมรรคแล้ว มีปริมาณมาก ส่วนความทุกข์ที่ยังเหลืออยู่ มีประมาณน้อย ความทุกข์ที่จะมีอีก ๗ อัตภาพเป็นอย่างยิ่งนั้น เมื่อเทียบกันเข้ากับกองทุกข์ที่หมดสิ้นไปอันมีอยู่ในครั้งก่อนแล้ว ย่อมไม่เข้าถึงเสี้ยวที่ ๑๐๐ ไม่เข้าถึงเสี้ยวที่ ๑,๐๐๐ ไม่เข้าถึงเสี้ยวที่ ๑๐๐,๐๐๐ เลย ภิกษุทั้งหลาย การได้บรรลุอริยธรรม ย่อมให้สำเร็จประโยชน์ใหญ่อย่างนี้แล การได้ธรรมจักษุ ย่อมให้สำเร็จประโยชน์ใหญ่อย่างนี้

อุปสมบทหมู่รุ่นผู้บริหาร 2555

สมาคมพุทธบุตร 60 ขอเชิญร่วม อุปสมบทหมู่รุ่นผู้บริหาร 2555 บวชเติมบุญ แทนคุณพ่อแม่ ถวายเป็นพุทธบูชา วันที่ 24 พ.ย. -16 ธ.ค. พ.ศ. 2555 วันบรรพชาอุปสมบท 1 ธันวาคม พ.ศ. 2555 ณ อุโบสถวัดราชโอรสารามวรวิหาร

อรหัตตภูมิ

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สมณะที่ ๔ เป็นไฉน ภิกษุในศาสนานี้ กระทำให้แจ้งซึ่งเจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติอันหาอาสวะมิได้ เพราะความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย ด้วยอภิญญาของตนเอง เข้าถึงทิฏฐธรรมอยู่ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลเช่นนี้คือสมณะที่ ๔ ในพระพุทธศาสนา

โสดาบันโลกุตรภูมิ ภูมิที่พ้นจากภพ 3 ของผู้ถึงกระแสพระนิพพาน

โสดาบันโลกุตรภูมิ คือ ภูมิที่พ้นจากภพ 3 ของผู้ถึงกระแสพระนิพพาน เป็นพระอริยบุคคลชั้นต้น พระโสดาบันเป็นสัทธานุจารี จะมีความเลื่อมใสแบบไม่สงสัยในพระรัตนตรัย และศีลไม่ขาดตลอดไป

พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 69 ธรรมสโมธาน การประมวลรวมกันแห่งธรรม (2)

พระโพธิสัตว์จะต้องมีธรรมที่สำคัญอันจะเป็นเครื่องยืนยันการตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคต นั่นคือ ธรรมสโมธาน

พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 33 พระเจ้าสังขบรมจักรพรรดิ (5)

ครั้นพระภัททชิได้ฟังพระพุทธองค์ตรัสเช่นนั้น ท่านก็ได้ถวายบังคมและรับพระดำรัสของพระบรมศาสดา โดยการเหาะขึ้นไปสู่เวหาแล้วมุ่งลงสู่เบื้องล่างของแม่น้ำคงคา

พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 32 พระเจ้าสังขบรมจักรพรรดิ (4)

ครั้นภัททชิกุมารได้ฟังธรรมเทศนา และปล่อยใจตามพระสุรเสียงของพระพุทธองค์แล้ว ภัททชิกุมารก็สามารถทำพระนิพพานให้แจ้ง

พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 20 พระพุทธเจ้าองค์สุดท้ายแห่งภัทรกัปนี้

ภาระและหน้าที่อันยิ่งใหญ่ ซึ่งก็คือการเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กำลังรอคอยท่านอยู่ในภพชาติเบื้องหน้า

ทำไมต้องสั่งสมนิสัยดีๆ-วงจรชีวิต

ถ้าสั่งสมความดีจนเป็นนิสัย นิสัยดีๆ จะติดตัวเราไปข้ามชาติ ที่เรียกว่าสันดาน ทำให้ไม่คุ้นกับความชั่ว จะเป็นเกาะป้องกันตนเองไม่ให้ทำความชั่ว

มหาสมัยสูตรครั้งที่ 4 (ตอนพระพุทธเนรมิต)

เราเป็นผู้ครอบงำธรรม ได้ทั้งหมด รู้ธรรมทุกอย่าง ไม่ติดอยู่ในธรรมทั้งปวง ละธรรมอันเป็นไปในภูมิสามได้ทุกอย่าง พ้นแล้วในธรรมเป็นที่สิ้นไปแห่งตัณหา รู้เองแล้ว จะพึงอ้างใครเล่า ว่าเป็นอุปัชฌาย์อาจารย์