มงคลที่ ๑๔ ทำงานไม่คั่งค้าง - ทุ่มเทสร้างบารมี

เมื่อบุคคลปรารภจะทำอะไรแล้ว พึงกระทำสิ่งนั้นให้สำเร็จ ไม่ควรปล่อยทิ้งไว้ เพราะสิ่งเหล่านี้จะถ่วงความเจริญก้าวหน้าในชีวิตของเรา เหมือนดินพอกหางหมู ไม่เกิดประโยชน์อันใด ควรที่เราจะเร่งรีบขวนขวายทำงานให้สำเร็จสมบูรณ์ จะได้เป็นอุปนิสัยติดตัวเราไปข้ามภพข้ามชาติ เมื่อตัดสินใจจะทำอะไรต่อไป จะได้ไม่ต้องมาห่วงหน้าพะวงหลัง

มงคลที่ ๑๐ มีวาจาสุภาษิต - ความสัตย์ขจัดอันตราย

โยมพ่อโยมแม่ของสามเณร เห็นพวกโจรกำลังเตรียมมีดเตรียมหลาวต่อหน้าต่อตา ทั้งหวาดกลัวต่อมรณภัย ทั้งโกรธเคืองตัดพ้อสามเณรที่ไม่ยอมบอก ว่า ในป่ามีโจรคอยดักทำร้าย ปล่อยให้พ่อแม่มาหาที่ตายแท้ๆ สงสัยสามเณรคงเป็นพวกเดียวกับโจร ๕๐๐ เหล่านี้เป็นแน่ พวกโจรได้ยินเสียงพร่ำบ่นของคนทั้งสอง จึงรู้ว่าสามเณรเป็นคนรักษาคำพูด แม้เป็นโยมพ่อโยมแม่ก็ไม่ยอมบอก เพราะกลัวจะเสียสัจจะที่ให้ไว้กับโจร

ไม่ลืมความฝัน

เรื่องของสตรีนักสร้างบารมี...เธอเกิดมาในครอบครัวใหญ่ ตอนแรกเกิดคุณพ่อคิดที่จะทำแท้ง เพราะมีลูกมาก แต่ด้วยบุญบันดาล จึงทำให้เธอได้เกิดมา และกลายเป็นที่รักของคนในครอบครัว...เธอมีสุขภาพร่างกายที่ไม่ค่อยจะแข็งแรง เจ็บป่วยบ่อยๆ และประสบอุบัติเหตุหลายครั้ง นอกจากเรื่องของความเจ็บป่วยแล้ว ยังมีเรื่องที่สร้างความกังวลใจให้แก่เธอ กล่าวคือ เธอมักจะฝันร้ายอยู่เสมอๆว่าตัวเองถูกฆ่าตายด้วยวิธีต่างๆ ฝันว่าตัวเองตายเพราะอุบัติเหตุ ในความฝันเธอจะได้รับความเจ็บปวดทุรนทุรายจนตกใจตื่น และความเจ็บปวดนั้นก็ยังส่งทอดมาถึงกายเนื้อของเธอ เมื่อตื่นจากความฝัน เธอมักจะร้องไห้เสมอๆ เพราะความกลัว

ให้เลือกเอาว่าจะตายที่ไหน

เธอเกิดมาในครอบครัวที่ทุกๆคนประสบความสำเร็จในชีวิต...คุณพ่อเป็นคนฉลาด เรียนเก่ง คุณแม่มีไอคิวสูง พี่สาวของเธอสอบได้ที่1 เป็นปกติ แต่เธอไม่ได้เป็นเช่นนั้น เธอเป็นเหมือนผู้แพ้ที่อยู่ท่ามกลางผู้ชนะ แม้แต่ชีวิตคู่ของเธอก็ไม่ประสบความสำเร็จเช่นกัน เธอทุกข์ใจมาก มีเพียงคุณยายของเธอเท่านั้นที่คอยเป็นกำลังใจให้ เมื่อคุณยายของเธอเสียชีวิต เธอก็ตั้งใจว่าจะทำให้บุญให้คุณยายจนครบ 1ปี หลังจากนั้นเธอจะฆ่าตัวตาย...แต่บุญบันดาลให้เธอมาเจอกับหมู่คณะเสียก่อน

สาวเมืองสิงห์

หญิงไทยยอดนักสู้ชีวิต จากสิงห์บุรี...เธอเกิดมาในครอบครัวที่ยากจน ทำให้ไม่ได้เรียนสูงๆ ถูกญาติใช้งานเยี่ยงทาส เป็นผู้หญิงคนแรกที่รับจ้างถีบสามล้อในจังหวัดสิงห์บุรี จนเป็นที่เลื่องลือไปทั่ว...ต่อมา ชีวิตผกผันให้ได้แต่งงานกับสามีชาวญี่ปุ่น ก็ยังถูกแม่สามีเกลียดชัง แม้ยามที่เธอป่วยไข้ ยังขัดขวางไม่ให้เธอไปหาหมอ

มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑๔ ( คู่ครองในอุดมคติ )

การที่เอาความรักไปวางไว้ที่ความดี จะทำให้ความรักนั้นยืนนาน ความรัก อย่างนี้จะหมดไปต่อเมื่อคู่ครองหมดความดี คนที่มีอัธยาศัยดี แม้ชีวิตร่างกายจะแตกดับเป็นเถ้าผงธุลีไปแล้ว ความดีก็ยังไม่หมด เมื่อความดียังไม่หมดความรักก็ยังคงอยู่ แต่หากเอาความดีไปไว้ตรงที่ความรัก ความยืนยาวของความรักชนิดนี้มีน้อยนิด เพราะรักกับชังอยู่ใกล้กันมาก

ทศชาติชาดก เรื่อง พระมหาชนก ผู้ยิ่งด้วยวิริยบารมี ตอนที่ 11

ฝ่ายพระราชธิดาเพียงได้สดับคำว่า “มหาชนก” ความรักประดุจภรรยาสามีก็ได้บังเกิดซาบซ่านไปทั่วผิวกาย แทรกซึมเข้าสู่ภายในทุกอนูเนื้อกระทั่งจรดเยื่อในกระดูก

เปิดใจคนเห็นพญานาค

เมื่อปีพุทธศักราช ๒๕๓๗ ข้าพเจ้าและ ครอบครัวได้เดินทางไปชมบั้งไฟพญานาคที่ อ.โพนพิสัย และทอดผ้าป่าที่ วัดอุทุมพร บ้านเดื่อ ต.จุมพล อ.โพนพิสัย จ.หนองคาย ซึ่งเป็นวัดเก่าแก่ของ อ.โพนพิสัย โดยมี จ่าสิบตำรวจใจ ผดุงผล ลูกน้องเก่าของสามีได้บอกบุญให้มาทอดผ้าป่าที่นี่

เวมานิกเปรต

อุทาหรณ์สำหรับลูกผู้หญิง...ตอนเด็กๆเธอเป็นคนเรียนเก่ง แต่พอโตขึ้นการเรียนกลับแย่ลง ยิ่งพอได้คบคนพาล ชีวิตก็เริ่มตกต่ำ ตั้งท้องก่อนวัยอันควร ต้องทำแท้งหลายครั้ง ในที่สุดก็ต้องไปทำงานกลางคืน ผิดศีลข้อ3, 4 และ5...เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับ เวมานิกเปรต, สำหรับผู้ที่พลาดพลั้งเคยทำแท้งมาก่อน จะมีวิธีแก้ไขอย่างไร และอีกมากมาย...ที่นี่...ที่เดียว

ชีวิตโลเล ก็เหมือน เรือที่เหออกจากเส้นทาง

วันเผาคุณตาลูกรับไม่ได้จริงๆเลยค่ะ ตอนนั้นรู้เลยว่าหัวใจสลายเป็นอย่างไร ลูกจำได้ว่า ลูกจะวิ่งเข้าไปในเมรุ จะไปพร้อมกับคุณตา ดีแต่ว่ามีคนคว้าไว้ได้ทัน ลูกรู้สึกว่า “อะไรกันคนที่มีร่างกาย เห็นๆกันอยู่ เผาไปแล้วไม่เหลืออะไรเลย” ลูกเสียใจมากเลยค่ะกับความสูญเสียครั้งแรกในชีวิต