ทำมาค้าขายของประเทศมาเลเซีย

ประเทศมาเลเซีย ได้เปลี่ยนจากประเทศที่พึ่งพาการเหมืองแร่และการส่งออกสินค้าเกษตร เป็นประเทศที่มีรายได้หลักจากการผลิตสินค้าและบริการ โดยในปี พ.ศ. 2554 มาเลเซียได้รับจัดอันดับให้ประเทศที่มีขีดความสามารถในการแข่งขันสูงเป็นอันดับที่ 16 ของโลก

ขายของแพงบาปไหม

วันนี้มีคำถามจากคุณโยมท่านหนึ่งมาว่าเป็นพ่อค้าแล้วขายของแพงนี้บาปไหมครับ

ลางานบ่อยโดนหักเงิน ควรทำอย่างไร

คำถาม : ทำงานเป็นเซลล์ขายของค่ะ แม้จะมียอดขายทุกเดือน แต่มีธุระต้องลางานไป เพราะพ่อเสีย แฟนป่วย ทำธุระให้คุณแม่ แต่หัวหน้างานไม่เห็นใจเลย หักเงินเดือน ซึ่งก็น้อยอยู่แล้ว เงินไม่พอใช้ค่ะ อยากออกจากงาน แต่มีลูกเล็ก มีหนี้สิ้นแฟนก็มีภาระ ดิฉันควรออกจากงาน หรือปรับตัวอย่างไรดีคะ?

เหตุใดคุณแม่จึงมีคู่แข่งทางการค้าตลอดและจะแก้ไขได้อย่างไร

คุณแม่เปิดร้านขายของชำ มีความเป็นอยู่ดีขึ้น แต่คุณแม่ก็ไม่ค่อยชอบไปไหนอ้างว่าเป็นห่วงร้าน กลัวเสียลูกค้าให้คู่แข่งที่เปิดร้านใกล้ๆ กัน และที่น่าแปลกใจก็คือ คุณแม่มักจะมีคู่แข่งทางการค้าตลอดมา

ทำไมทั้งๆ ที่ลูกทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนาไม่เคยขาด แต่การค้าของลูกขาดทุนมาตลอดคะ

เดิมลูกมีอาชีพขายของชำ แต่เมื่อได้ดู DMC ทำให้ลูกตัดสินใจเลิกขายเหล้าเบียร์ บุหรี่ แต่ก็ยังขายตาข่ายดักปลา ตาข่ายดักนก ยาฆ่าแมลง ที่เหลือจากการขายของชำอยู่ในร้าน และได้เริ่มค้าขายชุดสังฆทาน และโลงศพ

เมีย 'อิทธิ พลางกูร' ชีวิตรันทด ขายไก่ทอดเลี้ยงลูก

คุณเคยหลับอยู่ในความสว่างบ้างไหม

อาชีพค้าขายการให้บริการที่ดี และรอยยิ้มจึงเป็นสิ่งจำเป็นมาก ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แต่การเป็นลูกหลวงพ่อและได้นั่งสมาธิทุกวัน ช่วยทำให้ลูกรับมือได้และยิ้มออก ต่างจากเมื่อก่อนที่ลูกต้องข่มใจอย่างหนัก และมักท่องในใจเสมอว่า ลูกค้าคือผู้มีพระคุณ แต่ปัจจุบันลูกยิ้มสู้ได้ทุกสถานการณ์ค่ะ

สีหจัมมชาดก ชาดกว่าด้วยลาห่มหนังสิงโต

พ่อค้าเจ้าเล่ห์เอาหนังสิงโตที่ตัวเองเก็บไว้ขายให้คหบดีอีกเมืองหนึ่งมาคลุมตัวลาของตน แล้วนำลาไปปล่อยไว้ในนาข้าวสาลีของชาวบ้าน ส่วนตนก็เดินทางไปขายของตามปกติ

พลิกชีวิตด้วยบุญกฐิน ตอน เถ้าแก่ วัยกระเปี๊ยก

ผมเรียนรู้การเป็นเถ้าแก่ตั้งแต่ตัวกระเปี๊ยก เพราะตอนผมอายุ 15 ปี ผมก็ต้องเปิดแผงลอยขายของเล่นตามตลาดนัดด้วยตัวเอง ซึ่งผมบริหารงานเองทั้งหมด ตั้งแต่ไปหาซื้อของที่สำเพ็ง หาที่ตั้งแผงลอย คือ ทำเองทุกอย่าง และพอขายได้ก็เอามาทำบุญตั้งแต่ 1 บาท 20 บาท ถึง 100 บาทครับ แต่หลังจากคุณพ่อเสียแล้ว ผมก็ต้องหางานที่มีรายได้เพิ่มขึ้น คือ หลังเลิกเรียน..ก็มาทำงานติดต่อลูกค้าให้กับบริษัทฝึกอบรมสัมมนาแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นงานด้านการตลาด ซึ่งช่วงนั้นผมอายุแค่ 18 ปีเท่านั้น

พลิกชีวิตด้วยบุญกฐิน ตอน เพราะล้านแรกแท้ๆ ถึงได้รวยขนาดนี้

หลวงพ่อครับ ผมเกิดในครอบครัวฐานะปานกลางค่อนข้างไปทางยากจนครับ เพราะที่บ้านเปิดร้านขายของชำเล็กๆ ที่ยังต้องกู้หนี้ยืมสิน เข้าโรงจำนำ เปียแชร์มาเป็นค่าใช้จ่ายต่างๆเป็นกิจวัตร แต่แม้ครอบครัวผมจะไม่รวย แต่แม่ก็พาผมเข้าวัดพระธรรมกายตั้งแต่ผมอยู่ชั้น ป.5 นะครับ ทำให้ผมมีโอกาสเข้ามาเป็นอาสาสมัคร และมาบวชธรรมทายาท ณ วัดแห่งนี้ครับ